بررسی تنوع آللی لوکوس‌های ریزماهوارۀ ژنومی گندم نان در جمعیت های گندم نیای وحشی Aegilops triuncialis

56 جفت آغازگر ریزماهوارۀ برگرفته از ژنوم‌هایA  و D گندم نان استفاده شد. در مجموع 71 آلل برای تمامی مکان‌های SSR مشاهده شد که 68 آلل دارای چندشکلی بودند. آلل‌ها در دامنۀ 1 تا 8 آلل و با میانگین 18/4 آلل برای هر مکان ژنی قرار داشتند. محتوای اطلاعات چندشکلی از 593/0 در نشانگرهای Xgwm30-2D، Xgwm383-3D و Xgwm654-5D تا 861/0 در نشانگر Xgwm156-5A متغیر بود. همچنین شاخص نشانگر از 779/1 تا 888/6 متفاوت بود. میانگین فاصلۀ ژنتیکی محاسبه‌شده برابر 859/0 بود و کمترین فاصلۀ ژنتیکی 231/0 (بین دو جمعیت از لرستان و خوزستان) و بیشترین فاصلۀ ژنتیکی نیز با میزان یک برای تعدادی از جمعیت‌ها به‌دست آمد. روش‌های گروه‌بندی خوشه‌ای نتوانست جمعیت‌ها را به‌طور کامل از هم تفکیک کند و عدم ارتباط بین تنوع مولکولی و تنوع جغرافیایی را نشان داد که نشان‌دهندۀ تنوع ژنتیکی زیاد این جمعیت‌هاست. نتایج تجزیۀ واریانس مولکولی نشان داد که 100 درصد تنوع کل مربوط به تنوع درون‌گروهی است و هیچ آلل اختصاصی برای جمعیت‌های ارزیابی‌شده مشاهده نشد. این تنوع و انتقال‌پذیری نشانگرهایSSR  شناخته‌شده در گندم‌های زراعی به سایر گونه‌های گندم نشان می‌دهد که نشانگرهای SSR ابزار کارامدی برای مدیریت منابع ژنتیکی خویشاوندان وحشی گندم‌اند.